Sit sane ista voluptas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Duo Reges: constructio interrete. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.

Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quae cum essent dicta, discessimus.

Ad eos igitur converte te, quaeso. At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Quod totum contra est. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Ubi ut eam caperet aut quando? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
At hoc in eo M.
Rationis enim perfectio est virtus;

Bork: Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Numquam facies.: Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?
Bork: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Bork: Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Verum audiamus.: Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius
aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu
cogitemus.

Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi
propter corpus nec dolere.